71 yaşında bin 217 kilometre uzakta oğlu için adalet arıyor

Açlık grevindeki oğlu Sinan'ın sesini duyurmak için bin 217 kilometre yol katederek Ankara’ya gelen annelerden biri 71 yaşındaki Besra Salhan. Oğlu için "Nazlı büyüttüm ama bugün gözlerimin önünde eriyor" diyen annenin tek istiği, yarın geç olmadan bu konuda adım atılması. 

PKK Lideri Abdullah Öcalan üzerindeki tecridin kaldırılması talebiyle birçok cezaevinde tutuklular aylardır süresiz dönüşümsüz açlık grevinde. Kritik eşiğin çoktan aşılmış olması nedeniyle eylemcilerin kan kusmaya başladığı yönünde bilgilerin yansıdığı cezaevleri ile bilikte ülkeyi saran bu yangın, en fazla annelerin yüreğini yakıyor. 

Hükümeti, hukuksuzca uygulanan tecrit politikasından vazçerip, ölümlerin önüne geçebilmek için bir araya gelen bazı tutuklu anneleri, Anlara’nın yolunu tuttu. Anneler, beyaz tülbentleri ile geldikleri kentte günlerdir çocuklarının sesini duyurma çabasında.

BİN 217 KİLOMETRE UZAKTA ADALET ARAYIŞI

Ankara sokaklarında inatla sesini duyurmaya çalışan annelerden biri, Besra Salhan. 

71 yaşındaki Salhan, yaşlı ve hasta bedenine rağmen bin 217 kilometre yol katederek Van’dan Ankara’ya geldi. İlerlemiş yaşına ve birçok rahatsızlığına rağmen, çocukları için çıktıkları bu yolculukta Salhan, enerjisi ve kararlılığıyla diğer annelere direnç veriyor. Oruç tutmasına rağmen bu enerjisinden bir şey kaybetmeyen Salhan, kurum ve kişilere yapılan ziyaretlerde de yine hep en önde.

‘5 AY OLDU ÇOCUKLARIMIZ AÇLIK GREVİNDE’

Besra annenin oğlu Sinan Salhan, 7 yıldır cezaevinde. Kendisini ve oğlunu tanımak için sohbete oturduğumuzda ağzından ilk söz olarak, "5 ay oldu çocuklarımız açlık grevinde, çocuklarımız eriyor" çıkıp, bir süre susuyor.

Sonrasında  "Oğlum çok bigliliydi" diye yeniden anlatmaya devam edip, ona dair şunları ifade etti: "Oğlum 10 yıl ceza aldı. Erzincan Üniversitesi’nde Türkçe Öğretmenliği bölümünde okurken tutuklandı. Şimdiye kadar iki cezaevi değiştirdi ve 4 kez açlık grevine girdi. Oğlum liseden bu yana Kürt siyasi hareketinin içerisinde, Kürtlerin özgürlüğü için mücadele etmeyi kendine yol seçti. Tek derdi halkının özgürlük mücadelesiydi…"

Cezaevindeki oğlunun en son Mayıs ayı başında ziyaret ettiğini belirtip, "Kemik kalmıştı. Zaten mide ile beli birbirine yapışmıştı" diyen annenin gözleri yine uzaklara dalıyor bir müddet. Sözcükler ağzından ağır ağır dökülüyor devamında: "Ben bu yaşımda oruçlu oruçlu buradayım. Benim gibi anneler artık konuşamaz hale gelmiş oluyor ama ben çocuklarımızın hatırına buradayım." 

 ‘NAZLI BÜYÜTTÜM AMA BUGÜN GÖZLERİMİN ÖNÜNDE ERİYOR’

"Sinan’ım en küçük çocuğum. Nazlı büyüttüm ama bugün gözlerimin önünde eriyor" diyen Besra anne, hükümet temsilcilerine de şöyle sesleniyor: "Artık bir adım atın, yarın geç olabilir. Her an cenaze gelebilir. Yüreğimiz yanıyor. Bu yaşımızda oruçlu oruçlu buralardayız. Biz de evimizde olabilirdik ama yüreğimiz yanıyor. Günlerdir buradayız. Saniyeler, dakikalar bizim için önemli. Artık yeter." (Mezopotamya Ajansı)