'Gözümün üzerinde bir külotla yatıyordum'
HABER MERKEZİ- 'FETÖ'nün medya ayağı' suçlamasıyla 14 ay cezaevinde kalan ve halen yargılaması süren Atilla Taş, laikliği, Atatürkçülüğü ve demokrasiyi savunduğunu belirterek, "Özgürlüğe inanıyorum. Bunlar muhaliflikse muhalifim. Devam eden bir yargı süreci var. Karar duruşmasına az kaldı. Beraat etmem gerektiğini düşünüyorum. Hiçbir zaman yanlış bir şey yapmadım. Sadece bir gazetede yazı yazdım. Olayın temeli bu. Dosyamda tweet’lerim de var. Ama maddi anlamda çok sıkıntıdaydım ve o yüzden yazarlık yaptım" dedi.
Yaşadıklarını 'sakıncalı çökelek' adıyla kitaplaştıran ve bir stand-up gösterisi hazırlayan Atilla Taş, Hürriyet'ten Hakan Gence'nin sorularını yanıtladı. Cezaevinde Albert Einstein'la yaptığı hayali konuşmaları, sürekli yanan ışığa karşı aldığı siyah donlu önlemi anlattı. İşte o söyleşinin bir bölümü:
İçeride başınıza ilginç bir şeyler geldi mi?
- Avlumuzdaki dikenli tellerde kuş yuvası vardı. Bahar gelince kuşlar ona konmaya başladı. Dişi ve erkek kuş, sabah-akşam çiftleşiyordu. "Olan var, olmayan var" dedim, resmen kuşları kıskandım. Bir de gözaltındayken sürekli yanan bir ışık vardı. Bir arkadaş temiz, siyah iç çamaşırı verdi. Işık gözümü almasın diye iç çamaşırıyla kendime uyku gözlüğü yaptım. Zaman mevzuu en zoruydu. Bazen bir saniye, bir saat gibi geliyordu. Ben de kendi kendime sohbetler ediyordum.
Hayali arkadaşınız mı vardı?
- Albert Einstein’la hayali konuşmalar yapardım.
Ne konuştunuz?
- "Diliniz neden dışarıda?" diye sordum. "Çünkü senin hayallerinde böyle kalmışım" dedi ve dilini toparladı. Sonra da sohbet ettik.
Artık siyasi içerikli tweet atmıyor musunuz?
- Hayır. Siyaset bir kör kuyu. Bir de insanlar, ‘Yürü, arkandayız’ falan yazıyor’ ama mahkemede, cezaevinde kim arkamdaydı? "Atilla Taş yalnız değildir" yazanlar var; vallahi de billahi de yalnızdım ve gözümün üzerinde bir külotla yatıyordum.
Şimdi nasıl geçiniyorsunuz?
- Kitap yazdım, stand-up’ım başlıyor. Olmadı müziğe dönerim, valla sonrasını insanlar düşünsün!
Sizden kurtuluş yok yani!
- Yok. Şarkıcılık yaptım, yerin dibine sokuldum; yazarlık yaptım, cezaevine girdim. N’apayım?
